Na tym polega funkcja syn- taktyczna aktantów, które z tego punktu widzenia niewiele się różnią od właściwych ję­zykowi funkcji syntaktycznych, a które w wie­lu językach znajdują wyraz w formie przypa- ; dków (stąd zresztą bierze się termin „aktant”). Zgodnie z badaniami Claude’a Bremonda głów­nymi aktantami-rolami byłyby agens i patiens, przy czym każdy z nich ulegałby specyfikacji według licznych parametrów: pierwszy jako ten, który oddziałuje (pomaga lub szkodzi), drugi jako korzystający z pomocy lub ponoszący szkodę.Predykaty mogą być różnego rodzaju, odpowiadają bowiem całej różnorodności leksyki; od dawna przyjmuje się jednak zgodnie, że Ibiożna wydzielić dwie klasy predykatów obierając za kryterium wyróżniające stosunek jakiegoś predykatu do predykatu poprzedniego.