Poetyka burzy ustanowioną w ten sposób symetrię między interpretacją a nauką na terenie badań literackich.W przeciwstawieniu do interpretacji po­szczególnych -dzieł nie zabiega o nazwani sensu, lecz zmierza ku poznaniu ogólnych praw patronujących narodzinom każdego dzie­ła. W przeciwstawieniu jednak do takich nauk, ‘ jak psychologia, socjologia itp., poszukuje tych praw w obrębie samej literatury. Poetyka jest więc równocześnie „abstrakcyjnym” i „we­wnętrznym” podejściem do literatury. Przedmiotem poetyki nie jest samo dzieło literackie; bada ona własności owej szczególnej wypowiedzi, jaką jest wypowiedź literacka.