Ten typ specyfikacji wydaje się zrozu­miały sam przez się, kiedy jest wpisany w gra­matykę języka; należy jednak zdawać sobie sprawę, że analogiczną rolę pełni dowolny przysłówek sposobu. Wszystkie rodzaje czyn­ności możemy scharakteryzować jako wykona­nej „dobrze” lub „źle”, ustalając w ten sposób ich cechy wspólne; i na odwrót, możemy doko­nać specyfikacji danej czynności zależnie od tego, czy jest urzeczywistniana w ten czy w inny sposób. Taka analiza logiczna (a nie gramatyczna, jakby można przypuszczać) nie jest zwykłą sztuczką notacji; pozwala na doprowadzenie analizy do nierozkładalnych jednostek, bez cze­go żaden ambitniejszy opis nie może się obejść.