Po dokonaniu przeglądu tych własności języ­kowych wypowiedzi, których systematyczna obecność tworzy jakiś rejestr, musimy teraz przejść do tego, co stanowi o istocie strony językowej literatury, do problematyki nie tak znów odległej, a jednak różnej od tam­tej. Fikcja książkowa przechodzi od następują­cych po sobie zdań do świata wyobrażanego, a że -przeniesienie to jest wszechobecne, jego ważność i osobliwość pozostaje nie zauważona. Po przeczytaniu ostatniej strony Madame Bo- vary, wciąż jesteśmy w kontakcie z pewną liczbą postaci, których los jest nam mniej lub bardziej znany; to, co trzymaliśmy w rę­kach, było tylko linearną wypowiedzią.