Studiując dyskusje, które odziedziczyliśmy z przeszłości, spostrzega się, że dzieło jest tam ujmowane jako prawdopodobne przez wzgląd na dwa zasadnicze typy norm. Pierwszy stano­wią normy, które nazywa się prawami gatunku: aby jakieś dzieło było ocenione jako prawdopodobne, musi ono odpowiadać owym. prawidłom. W niektórych epokach komedia by­ła uważana za prawdopodobną jedynie witedy_r gdy w ostatnim akcie postacie odkrywały ist­niejące między nimi bliskie związki pokrewień­stwa. Powieść sentymentalna będzie prawdopo­dobna wówczas, jeśli rozwiązanie polega na małżeństwie bohatera z bohaterką, jeśli cnota jest nagrodzona, a występek ukarany. Prawdo­podobieństwo w tym sensie oznacza stosunek między dziełem a literacką wypowiedzią, do­kładniej — między pewnymi poddziałami two­rzącymi gatunek literacki.