Dla rozwoju poetyki strukturalnej istotna okazała się także rozbudowa teorii funkcji ję­zyka, pozwalająca wyróżnić m.in. funkcję poe­tycką, jako funkcję swoistą, objawiającą się ze szczególną ostrością w niektórych tekstach, a polegającą na takiej ich właściwości, która skierowuje uwagę odbiorcy na sam tekst. W tym rozbudowanym systemie R. Jakobsona również niezmiernie silnie podkreśla się współobecność wszystkich funkcji języka w każdym akcie komunikacji, w którym jedna funkcja może być dominująca.Otóż, jak powiedzieliśmy, przezwyciężenie tak rozumianej opozycji systemu i wypowiedzi nastąpiło na terenie czeskim bardzo wcześnie, ujawnienie funkcji poetyckiej i związana z nią teoria poetyckiego języka w jego strukturalistycznej wersji datuje się właściwie od pierw­szych lat rozwoju formalizmu .