Peronella ukrywa kochanka w beczce; kiedy mąż wchodzi do domu, opowia­da mu, że ktoś chciał kupić beczkę i ten ktoś jest właśnie w trakcie jej oglądania. Mąż wie­rzy bez zastrzeżeń i cieszy się na myśl o sprze­daży. Postanawia oskrobać beczkę, żeby ją oczyścić, a gdy zabiera się do tego, siedzący w środku, kochanek uprawia miłość z Peronellą, która pochylona, z głową i rękami przerzuco­nymi nad otworem beczki, tarasuje wyścIg.Peronella, kochanek i mąż są podmiotami działania w tej historii; możemy określić ich przez X, Y, Z. Wyrazy „kochanek” i „mąż” wskazują ponadto na pewien stan (chodzi tu o  legalność stosunków z Peronellą), funkcjonu­ją więc jak przymiotniki. Przymiotniki te opi­sują stan początkowy: Peronella jest małżonką murarza, nie ma prawa uprawiać miłości z in­nymi mężczyznami.