Jest to zapis często jednostron­ny, dokonywany przez przedstawicielkę „wyższej sfe­ry”, ale odznaczający się wielką plastyką. Zanim opo­wiemy o życiu Artura Machlejda, posłuchajmy Kry­styny, która drobiazgowo relacjonuje sprawy zupeł­nie odległe. „Sięgam pamięcią jak najdalej wstecz. Pamiętam dokładnie wieczór dnia 22 kwietnia 1884 roku, kiedy to odbywało się wesele na ulicy Ceglanej 11 ciotki mej Emilki, dwudziestoletniej siostry mojego ojca, z Ludwikiem Siudelerem, młodym brunetem, inży­nierem, dyrektorem cukrowni Młynów k/Kutna. Ro­dzice moi mieszkali wtedy na ul. Prostej 4 na pierw­szym piętrze, w trzypokojowym mieszkaniu w domu Mostera i przez furtkę z podwórka schodziło się po kilku żelaznych stopniach do ulrichowskiego ogro­du (…)