Z drugiej wszakże strony, me ma jakiejś jednej nauki o literaturze w ogolę, ponieważ cechy charakterystyczne dla litera­tury występują poza nią, nawet jeśli tworzą różne kombinacje. Pierwsza niemożliwość jest związana z prawami wypowiedzi naukowej, druga natomiast wynika ze szczególności bada­nego przedmiotu. Teraz widać lepiej, jaka była i jaką powinna być rola poetyki. Odrzucenie poznania literatu­ry samej w sobie jest tylko szczególnym wy­padkiem bardziej ogólnego odrzucenia wszel­kiej aktywności symbolicznej, która objawia się w redukcji symbolu do czystej funkcji lub do prostego odbicia. Wskutek zbiegu okolicz­ności, który historia powinna wyjaśnić, opor przeciw takiemu stanowisku wystąpił w bada­niach literackich przed tym niż w badaniach, nad mitem lub rytuałem. Dziś me ma żadnej racji, by zachować dla literatury ten typ stu­dium, który się wykrystalizował w poetyce: należy znać jako takie nie tylko teksty lite­rackie « ale wszelkie teksty, nie tylko produk­cję werbalną, ale wszelkie symbole.