Mówiąc ściśle, nie ima potrzeby w pierwszym wypadku przywoływania jakiejkolwiek mimesis, jakiego­kolwiek {naśladownictwa (poza marginesowym przypadkiem harmonii naśladowczej): słowa są jak wiadomo — nie motywowane. Za pierwszym razem chodzi raczej o wstawienie w dany tekst słów rzekomo wymówionych czy sformułowanych dla siebie samego, za drugim razem J natomiast o oznaczenie słowami faktów niewerbalnych (co jest zawsze ź konieczności czymś arbitralnym).Opowiadanie o zdarzeniach niewerbalnych nie ma więc odmian imodalnych (a jedynie warianty historyczne, stwarzające z mniejszym lub większym (powodzeniem w zależności od konwencji epoki iluzję realizmu): rzeczy nie noszą w żaden sposób wypisanych na sobie nazw. Natomiast opowiedzenie wypowiedzi zna wiele odmian, ponieważ wypowiedzi mogą być wprowadzane z mniejszą lub większą dokładnością.