Nasza współczesność stała się świadkiem pewnych szczególnych zmian zainteresowań w językoznawstwie. Wystąpiły one prawdopodob­nie na skutek narodzin nowych dyscyplin, czy może raczej nowej dyscypliny. Teoria komuni­kacji, tak istotna dla teorii kultury i jej funk­cjonowanie w społeczeństwie, nasiliła zaintere­sowania językoznawstwa teorią wypowiedzi ja­ko całości. Wiadomo, że teoria wypowiedzi ( = tekstu) nie powstała dopiero dziś. Jej strukturalistyczne sformułowanie, które zawdzięcza­my Wilemowi Mathesiusowi, współtwórcy pras- skiej szkoły strukturalnej, ma za sobą już pra­wie pół wieku. Ale właśnie ostatnie dziesięcio­lecia na całym świecie obserwują rozwój teorii wypowiedzi, a zatem tych całości, które są tak istotne dla poetyki.