Ale najwięcej reakcji, reakcji najbardziej zróżnicowanych, wiąże się z kategoriami, które ustaliliśmy w obrębie punktu widzenia.Przypadkiem najprostszym jest złudzę- n i e, czyli informacja fałszywa, oraz jego eli­minacja. Pamiętamy zręczne działanie Peronelli, które przeobraża sytuację cudzołó­stwa w sytuację kupna beczki. Poetyka klasy­czna umieszczała w swoim wykazie ową kom­plementarną czynność reinterpretacji, czynność odkrywania prawdy (a przynajmniej jedną z jej werąiji) pod nazwą rozpoznania. Oto formuła Arystotelesowska: „Poznanie zaś, jak sama nazwa wskazuje, jest to przejście z nie­znajomości w znajomość” (Poetyka 1452 a). Z tego wynika, że rozpoznanie odpowiada dwóm częściom intrygi: najpierw momentowi „niewiedz y”, a następnie momentowi „wiedz y”.