Każdy utwór może należeć do rozmaitych gatunków zależnie od tego, co uzna się za ważną cechę jego struktury. I tak dla ludzi starożytnych Odyseia należała w sposób nie budzący wątpli­wości’ do gatunku epopei, dla nas natomiast pojęcie to utraciło wszelką aktualność i będzie­my raczej skłonni łączyć Odyseją z gatunkiem opowiadania, a nawet z opowiadaniem mitolo­gicznym.Trzecim zadaniem historii literatury jest identyfikacja praw zmienności, związanych z przejściem od jednej epoki literackiej do dru­giej (przy załjożeniu, że takie prawa istnieją). Wynaleziono wiele modeli, które pozwoliłyby zrozumieć meandry historii; porzucono od ja­kiegoś czasu model organiczny (wedle którego formy literackie rodzą się, rozwijają, dojrzewają i zamierają) dla innego, dialek­tycznego modelu (teza—antyteza—synte­za); co do nas, nie będziemy się posługiwać ani jednym, ani drugim; nie należy jednak wnosić z tego, że problem nie istnieje.