W gruncie rzeczy każda z po­przednich kategorii może być modulowana we­dług tych nowych parametrów; jedna j e d y- n a postać może być widziana od środka (wpro­wadza to wewnętrzną fokalizację), albo wszy­stkie postaci mogą być widziane od środka, do czego prowadzi opowiadanie wszechwiedzą­cego narratora. Talk jest w przypadku Boccacia; w Dekameronie narrator zna jednakowo inten­cje wszystkich postaci. Pierwszy przypadek do­tyczy nowszej powieści; szczególnie stosował tę zasadę Henry James. Podobnie punkt widzenia wewnętrzny może być stosowany do danej po­staci przez cały toik opowiadania albo tylko przez jego część (jak w powieści Johna Cowpera Powysa przełożonej na francuski Camps retranche (Okrojone pola), a wszystkie te zmia­ny punktu widzenia mogą być lub nie być sy­stematyczne.