W roku 1939 rozpoczął się dla Warszawy okres he­roiczny. Trwał lat kilkanaście: wojna, okupacja, po­wstanie, ostateczne zniszczenie, powrót ludności i ży­cie na gruzach, odbudowa. Historia ma swoje rozdziały patetyczne, szczególnie w takich miastach, jak stolica Polski. Druga wojna światowa jest księgą cierpień, ofiar, walki, wydarzeń dramatycznych, ważnych dla miasta i narodu. Nie ma jednak takich kart owej księgi, na których życie za­trzymałoby się w swym codziennym biegu; w każdej sytuacji — nawet pod bombami, nawet za drutami obozów — ludzie kochali się, szukali rozrywek i od­prężenia.