Nie ma> takiego chwytu literackiego, którego użycie prowadzi automatycznie do przeżycia estetycz­nego.Co począć w takim razie? Czy trzeba porzu­cić wszelką nadzieję, że kiedykolwiek wolno nam będzie rozprawiać o wartości? Czyż trzeba wyznaczać nieprzekraczalną granicę pomiędzy poetyką a estetyką, pomiędzy strukturą a war­tością utworu literackiego? Czy należy ocenę pozostawiać wyłącznie członkom literackich jury?Porażka tego rodzaju usiłowań łatwo mogła­by nas skłonić do obrania takiej drogi. Donio­słość takiego posunięcia byłaby jednak wzglę­dna. Poetyka stawia dopiero pierwsze kroki nie można się dziwić, że już w pierwszych pracach pojawia się zagadnienie wartości, jak też nie można być zaskoczonym, że odpowiedzi są niezadowalające.