Utwory zorganizowane według tego porząd- jku nie są zwykle zwane opowiadaniami; tego typu struktura była w przeszłości bardziej .rozpowszechnio na w poezji niż w prozie. Dla­tego też głównie badano ją w poezji. Można określić w sposób ogólny ów porządek jako istnienie mniej lub bardziej regularnego ukła­du tekstowych jednostek. Stosunki logiczne lub czasowe schodzą na drugi […]

Większą doniosłość mają anagra­my, teksty, których pewne litery tworzą wy­raz nie tylko w tym porządku, w jakim zostały ułożone obok siebie, ale również po wyjęciu ich ze swego miejsca i innym uszeregowaniu.Owe litery, które odsyłają do innych liter, lub owe dźwięki, które odsyłają do innych dźwię­ków, zarysowują pewną przestrzeń na pozio­mie signifiant.Najbardziej systematyczne badania nad […]

„Istota techniki artystycznej w poezji tkwi w powtarzających się regularnie nawro­tach na wszystkich poziomach językowych” .„Na wszystkich poziomach” — określenie to wskazuje na wszechobecność stosunków przej strzennych: całe opowiadanie może być tak samo poddane temu porządkowi, jeśli zostanie^ oparte na symetrii, gradacji, powtórzeniu, antytezie itp. Również do przestrzennego porównania sięgnął Proust dla opisania swojego dzieła; […]