Można oczywiście pomy­śleć sobie gatunek inny, w którym stałą byłby król, a pozostałe motywy — zmiennymi. Dla uniknięcia zarzutu, który Propp kierował pod; adresem Wiesiełowskiego, a przy tym bez wda­wania się w poetykę gatunku, najlepszym roz­wiązaniem byłoby sprowadzenie początkowego motywu do szeregu zdań elementarnych. Tę jednostkę minimalną nazwiemy zda­niem narracyjnym. Zdanie takie zawie­ra ponadto, jak widać, […]

Aktanty są jednostkami o ipodwójinym obliczu, z jednej strony pozwalają zidentyfikować  elementy nieciągłe, umieścić je dokładnie w przestrzeni i czasie; w języku naturalnym tę funkcję referencyjną pełnią imiona własne (jak również wyrażenia połączone z zaimkiem wskazującym); z powodzeniem więc możemy, niczego nie zmieniając w powyższej prezenta­cji, umieścić „Marię” w miejsce X, a „Jana” w miejsce […]

Na tym polega funkcja syn- taktyczna aktantów, które z tego punktu widzenia niewiele się różnią od właściwych ję­zykowi funkcji syntaktycznych, a które w wie­lu językach znajdują wyraz w formie przypa- ; dków (stąd zresztą bierze się termin „aktant”). Zgodnie z badaniami Claude’a Bremonda głów­nymi aktantami-rolami byłyby agens i patiens, przy czym każdy z nich ulegałby […]

Motywy, które zmieniają sytuację, nazywają się motywami dynamicznymi, a te, które niczego nie zmie­niają, motywami statycznymi”. Dychotomia ta uwydatnia gramatyczne rozróżnienie mię­dzy przymiotnikiem a czasownikiem (rze­czownik tworzy tutaj jedną klasę z przy­miotnikiem). Dodajmy, iż predykat przymiotni­kowy dany jest jako wcześniejszy w stosunku do procesu nominacji, podczas gdy predykat czasownikowy jesit współczesny i temu proceso­wi; jak to […]